Í nýrri grein sem birtist í Geophysical Research Letters er velt upp þeirri spurningu hvaða áhrif það myndi hafa á loftslag ef sólin færi yfir í tímabil lítillar virkni, líkt og gerði á sautjándu öld og hafði áhrif til kólnunar (ásamt öðrum þáttum) á svokallaðri Litlu Ísöld. Samkvæmt höfundum þá hefði sambærilegt skeið á næstu áratugum og öld, væg áhrif til mótvægis við hlýnun jarðar.

Virkni sólar hefur farið minnkandi undanfarna áratugi og þó það sé ólíklegt að sólin fari í sambærilega niðursveiflu og á sautjándu öldinni, þá velta höfundar greinarinnar upp þeim möguleika . Höfundar greinarinnar beittu fyrir sér loftslagslíkönum til að skoða áhrif þess ef virknin minnkar enn frekar. Þeir gerðu ráð fyrir því að virkni sólar yrði sambærileg við það sem gerðist á Maunder lágmarkinu, en á því tímabili varð vart við fyrrnefnda kólnun Litlu Ísaldar, sem talið er að hafi byrjað um miðja sautjándu öld (fer eftir skilgreiningu, kólnunin byrjaði t.d. fyrr hér á landi). Útkoman var sú að fyrir árið 2100 yrði hitastig jarðar einungis um 0,3°C lægri þá í samanburði við útreikninga þar sem sólvirknin yrði eins og í dag.

Niðurstaðan er því sú að sólvirkni sambærileg við Maunder lágmarkið myndi að öllum líkindum aðeins minnka hlýnunina lítillega og að auki að sú minnkun myndi líklega aðeins vara í nokkra áratugi.

Heimildir og ítarefni

Greinina sjálfa má finna hér (áskrift): Feulner og Rahmstorf 2010 – On the effect of a new grand minimum of solar activity on the future climate on Earth

Góða umfjöllun um greinina má finna á heimasíðu Discovery: The Sun Can’t Save Us From Global Warming

Tengt efni á loftslag.is:

• Mýta – Lítil ísöld eða kuldaskeið er á næsta leiti
• Mýta – Aðrar reikistjörnur í sólkerfinu eru að hlýna
• Mýta – Hlýnunin nú er af völdum Sólarinnar
• Frétt – Vegur niðursveifla í virkni sólar upp á móti hlýnun jarðar af mannavöldum?

Athugasemdir

ummæli