Tag: Umræður

Stop Funding Trade Wars, Start Investing in Climate Action
When Trade Walls Cost More than Saving the Planet

In 2025, the global economy is feeling the shockwaves of one of its most powerful players, the United States, ramping up tariffs on a wide range of imports. These protectionist measures are pitched as defending domestic industry, creating jobs, and reducing strategic dependency. But when you look at the numbers, a stark irony emerges: the world is now losing more every year to these tariffs than it is currently spending to fight climate change.

The Global Price Tag of Tariffs

Economists estimate that the new US tariffs have already cut world GDP by 0.4–0.5% annually — the equivalent of hundreds of billions, and potentially over a trillion dollars, in lost global output every year.

The pain is uneven:
- Canada has seen its economy shrink by more than 2% in some retaliation scenarios.
- China and the US themselves are experiencing significant, sustained slowdowns.
- Global trade volumes have contracted sharply, with certain industries seeing import and export declines of 12–31%.
For the average US household, these tariffs translate into $2,100–2,400 in lost real income annually — mostly because of higher consumer prices and knock-on effects through the supply chain.

One key driver of the global hit is that tariffs disrupt complex cross-border production systems, forcing companies to reroute supply chains, raise prices, or cut back output altogether. The result is a less efficient global economy — with lower productivity, higher costs, and weaker growth.

Spending to Fight Climate Change: Still Small

Against this backdrop, spending on climate mitigation and adaptation, the world’s insurance policy against runaway climate damage, looks modest.
- Wealthy countries have pledged around 0.2–0.3% of GDP annually to climate action, mostly via international commitments and domestic programs.
- Even including leading developing countries’ investments, total global climate-related spending rarely approaches 1% of GDP today.
- The annual climate-finance target of $100 billion for developing countries is less than a tenth of the GDP hit from today’s tariffs.
In pure budgetary terms, the tariff-induced cost to the global economy outweighs current spending to tackle the climate crisis.

The Irony of Political Narratives

For decades, one of the core arguments from political actors, particularly on the right, against aggressive climate policy has been that “it’s simply too expensive” and will harm growth.

Yet, current US tariffs, touted for national economic advantage, are extracting a larger immediate toll from the world economy than our annual collective investment in a livable climate.

The contradiction is striking:
- Climate action spending: under 1% of GDP now, despite evidence it would avert damages worth 15–37% of global GDP by late century.
- Tariff losses: already near 0.5% of GDP per year, with no long‑term economic benefit and potential lasting harm to innovation and competitiveness, particularly in green technology supply chains.
Why This Matters for Climate Progress

The intersection between trade policy and climate policy is not just about opportunity costs. Tariffs can directly slow climate progress by:
- Increasing costs for renewable energy components (e.g., solar panels, EV batteries).
- Delaying the deployment of clean technology because of disrupted supply chains.
- Encouraging production shifts to countries with higher carbon intensity, negating local environmental gains.
In effect, tariffs can be a double drain, hurting today’s economy and undermining tomorrow’s climate security.

The Big Picture

If the political will exists to absorb and justify GDP losses from tariffs, the same economic capacity should exist to scale up climate investments dramatically. The reality is that we are already “paying” in economic terms, but for policies with far less long-term return than serious climate action would bring.

Key Takeaway

Right now, the world is spending more, in lost economic potential, on trade conflict than it invests in ensuring its future climate stability. If these resources, political will, and tolerance for short-term economic sacrifice were redirected toward decarbonization, adaptation, and climate resilience, the return on investment would be both economically and environmentally transformative.

Sources
1. State of U.S. Tariffs: August 7, 2025 — Yale Budget Lab
  Analyzes real GDP and labor market effects of all US tariffs enacted in 2025, estimating persistent GDP losses and changes in employment, and tariff revenue impacts.
  https://budgetlab.yale.edu/research/state-us-tariffs-august-7-2025
2. Where We Stand: The Fiscal, Economic and Distributional Effects of All US Tariffs Enacted 2025 — Yale Budget Lab
  Detailed modeling of short- and long-run effects on US GDP, price levels, and consumer losses, with global spillovers.
  https://budgetlab.yale.edu/research/where-we-stand-fiscal-economic-and-distributional-effects-all-us-tariffs-enacted-2025-through-april
3. The Economic Effects of President Trump’s Tariffs — Penn Wharton Budget Model
  Projects long-run GDP and wage losses, tariff revenue projections, and compares tariffs’ economic impact to corporate tax changes.
  https://budgetmodel.wharton.upenn.edu/issues/2025/4/10/economic-effects-of-president-trumps-tariffs
4. The Macroeconomic Effect of US Tariff Hikes — European Commission Economic Forecast (Spring 2025)
  Forecasts the negative impact of US tariffs on the US economy, highlighting GDP contraction and weaker demand.
  https://economy-finance.ec.europa.eu/economic-forecast-and-surveys/economic-forecasts/spring-2025-economic-forecast-moderate-growth-amid-global-economic-uncertainty/macroeconomic-effect-us-tariff-hikes_en
5. The Global Economic Effects of Trump’s 2025 Tariffs — Peterson Institute for International Economics
  Examines sector-specific impacts on agriculture and manufacturing along with employment effects and price changes from tariffs.
  https://www.piie.com/publications/working-papers/2025/global-economic-effects-trumps-2025-tariffs
6. BBC News: What tariffs has Trump announced and why? — Overview of tariff announcements and their economic implications.
  https://www.bbc.com/news/articles/cn93e12rypgo
13/08/2025
Giant leap of courage

50 years ago humans made it to the moon and back. This was a historical project fueled by enthusiasm, courage, willingness, science and other good human trades. It influenced people of many generations all over the world to see that humans are capable of making historical achievements over short period of time. Of course it wasn’t an easy task, as JFK said in his Moon speech, “We choose to go to the moon in this decade and do the other things, not because they are easy, but because they are hard, because that goal will serve to organize and measure the best of our energies and skills, because that challenge is one that we are willing to accept, one we are unwilling to postpone, and one which we intend to win”. This decision made it possible to send humans to the moon and back within a decade and it was a historical decision of courage.

One small step

Today we have an even bigger challenge, which is a challenge for humanity to endure the climate crisis and we have to make a decision to fight back and have the willingness to be on the winning team once more. We are not going to make this decision because it’s easy, but because it’s necessary for human kind and because the goal will serve the best of humanity and because that goal will serve to organize and measure the best of our human trades. It’s a challenge that we humans need to be willing to accept, a challenge that we are not going to postpone, and one which we intend to win. It’s a challenge and we have to make a decision to face the challenge.

This decision would be one small step for humanity, one giant leap of courage for humankind. So let’s do it, let’s make the decision and show our willingness to save ourselves by making the right choice, it’s the only way towards more certain and sustainable future for humankind.

29/12/2019
Um tímann og vatnið

Við hér á loftslag.is viljum gjarnan mæla heilshugar með sýningunni Um tímann og vatnið eftir Andra Snæ Magnason. Andri segir sögu sem rammar hvað við stöndum frammi fyrir á næstu áratugum og tengir það bæði fortíð og framtíð. Eftirfarandi lýsing er tekin af vef Borgarleikhússins:

Andri Snær Magnason

“Á næstu 100 árum mun jörðin okkar fara í gegnum breytingar sem eru stærri en tungumál okkar og myndhverfingar geta höndlað. Þessar yfirvofandi ummyndanir sprengja í raun skynjun okkar svo við heyrum bara eitthvað hvítt suð. Andri Snær Magnason ætlar að hjálpa okkur að sjá gegnum suðið og skilja stærðirnar með því að blanda saman persónulegum sögum, vísindum, minningum og hugmyndum um framtíðina. Þannig vefur hann fyrir okkur söguþráð sem er í senn ævintýralegur, alvarlegur og kannski með vonarglætu í lokin. Búðu þig undir ferðalag upp á Vatnajökul, þar sem við hittum Robert Oppenheimer, höfund kjarnorkusprengjunnar, leitum að uppruna lífsins og heyrum um frændann sem endurholdgaðist sem forsögulegur krókódíll áður en við förum á fund hjá heilögum manni sem lumar á svarinu við spurningunni um tilgang lífsins.”

Fram koma Andri Snær Magnason, Högni Egilsson og skólakór Kársnesskóla. Það má nálgast miða á vef Borgarleikhússins og næstu sýningar í Borgarleikhúsinu verða þann 12. og 26. nóvember.

11/11/2019
Harmageddon, Erna Ýr og samsæriskenningarnar
Átakalínur

Miðvikudaginn 29. október var viðtal við mig (Svein Atla Gunnarsson) um loftslagsumræðuna á Harmageddon, sem er á X-inu, FM 977. Ernu Ýri Öldudóttur blaðamanni á Viljanum var einnig boðið í þáttinn sem fulltrúi þeirra sem ekki taka mark á loftslagsvísindum, sem einnig er kallað að vera í afneitun á loftslagsvísindum. Uppleggið í þættinum hjá þeim Frosta og Mána var að fá fram átök sem væru gott útvarpsefni og var ég meðvitaður um það frá upphafi. Áður en viðtalið hófst gaf ég þáttarstjórnendum og Ernu leiðarvísinn Efasemdir um hnattræna hlýnun – Hinn vísindalegi leiðarvísir, sem við hér á loftslag.is þýddum fyrir nokkrum árum og er ágætt lesning fyrir alla sem vilja fá innsýn í fræðin og afneitunina.

Eins og svo oft áður þá fullyrti Erna Ýr um allskyns hluti sem mest minna á samsæriskenningar, en eitt aðalatriðið hjá henni virtist vera að stilla hlutunum upp á einhvern hátt þannig að viðmælendur hennar þurfi að svara fullyrðingum sem ekki eru svaraverðar, að fá aðra til neita staðhæfingum sem hún setur fram og/eða setja fram hluti sem hafa á stundum litla sem enga rót í sjálf loftslagsvísindin eða í besta falli mistúlkanir á fræðunum. Eins og oft vill verða þá eru rangfærslur afneitunarinnar þannig að það er tímafrekt að hrekja þær (þó vissulega sé búið að marg hrekja flest allt oft áður) og verður því ekki gert efnislega í stuttu útvarpsviðtali þar sem tíminn er af skornum skammti. En hvað um það, í byrjun rifjaði ég upp hvernig ýmsar af fyrri fullyrðingum Ernu Ýrar svipaði til samsæriskenninga, m.a. um fullyrðingar hennar um að loftslagsvísindi væru svindl þar sem vísindamenn væru samkvæmt Ernu að fela gögn til að græða á vandanum, ásamt fullyrðingum um að Al Gore hefði fundið loftslagsvandann upp til að græða pening! Svona staðhæfingar eru auðvitað tómar samsæriskenningar (sjá meira t.d. hér og hér).

Sveinn Atli og Erna Ýr eftir viðtalið

Iðnaður, gróði, dýrtíð og ríkisstyrkir

Frosti nefndi að það væri kannski hægt að segja að umhverfisvernd væri orðin iðnaður sem væri bara að græða á tá og fingri. Jú, jú einhverja peninga (jafnvel líka strit, svita og tár) þarf til að taka á vandanum og kannski ná einhverjir aðilar að græða á því eða hafa sitt viðurværi í því að finna lausnir, það er ekki útilokað. Ég er þó afskaplega efins um að það séu margir í þessum geira að stórgræða á því að taka á loftslagsvandanum og allra síst harðduglegir vísindamenn sem þurfa nánast að betla hverja krónu til rannsókna og það er geysileg samkeppni um þá aura. En það er nú samt bara eins og það er og það er varla bannað að vera séður í viðskiptum eða hugsanlega stofna fyrirtæki utan um lausnir til að taka á vandanum eða á annan hátt skapa störf og arð eða er það kannski bannað? Svo var aðeins farið yfir það að það væri svo rosalega dýrt að taka á vandanum og það myndi bitna á þeim fátækustu (sem virtist vera Ernu mikið kappsmál að koma að). Það má alveg færa rök fyrir því að það sé sjálfsagt að ræða hvernig þeir sem menga greiða fyrir mengunina eða hvernig er á annan hátt hægt að reyna að draga úr eftirspurninni eftir jarðefnaeldsneyti. Það má ræða hvernig og hvort það má minnka eftirspurnina með gjöldum og sköttum (og auðvitað ef fólk hefur aðrar hugmyndir þá eru þær vel þegnar og um að gera að ræða þær). En það er einföldun að taka það eitt og sér út fyrir sviga og gera að einhverju aðalatriði. En vissulega má endilega ræða það bara vel og ítarlega hvernig við viljum standa að því að minnka losun, með eða án skatta eða bara hvað getur minnkað eftirspurn eftir jarðefnaeldsneyti almennt. Eftirspurn er einn þátturinn og þar hefur verðið áhrif, þannig að skattar og gjöld eru sjálfsagt hluti af vopnabúrinu til að finna lausnir, og um að gera að ræða það nánar, en þá auðvitað án þess að einstakir viðmælendur kategórískt afneiti vandanum. Svo er heimurinn auðvitað að breytast og við stefnum á að nota enn meira af grænni orku í framtíðinni. Græn orka eins og vind- og sólarorka er líka að verða ódýrari með hverju árinu sem líður. Heimurinn stefnir því í átt að meiri sjálfbærni og þeim breytingum getum við tekið fagnandi. Þeim breytingum fylgir auðvitað atvinna og vonandi arðsemi, þannig að eitt tekur við af öðru (einu sinni var jú hvalafita notuð til að lýsa upp híbýli manna, en það breyttist sem betur fer og eftirspurnin eftir hvalafitu hvarf og þróunin hélt áfram). Þess ber einnig að geta að olíuiðnaðurinn fær ríkisstyrki (e. subsidies) sem gætu verið um 4,7 trilljónir dollara á ári, sem er jú upphæð sem er alvega fáránlega há og sem mætti vel endurskoða. Tilfæring styrkja gæti einnig komið sér vel til að taka á loftslagsvandanum, enda er þessi upphæð margfalt hærri en það sem loftslagsmálin fá til málaflokksins og þar að auki miklu hærri upphæð en ég nefndi í viðtalinu (sem voru 300 – 600 milljarðar dollara sem ég hafði séð einhversstaðar áður). Svona upphæðir eru einmitt hreyfiafl í umræðunni eins og Frosti nefndi og ef Erna eða aðrir vilja “follow the money” þá er þetta auðvitað upplögð byrjun.

Innantómar fullyrðingar

Erna fullyrti svo að Kína og Indland hefðu frítt spil innan Parísarsamkomulagsins og myndu/gætu aukið losun tvöfalt til 2030 (eða í raun eins og þjóðirnar sjálfar vildu samkvæmt Ernu). Það er efnislega rangt, það eru viðmið í Parísarsamkomulaginu varðandi losun og öll ríki hafa sín viðmið. Samkvæmt eigin viðmiðum Kína í takt við Parísarsamkomulagið þá stefnir Kína að því að losað ca. 10-20% meira um 2030 miðað við í dag (og það er ekki útilokað að gera betur), sjá nánar hér, Indland fær að auka losunina meira, en samt er Indland að standa betur við samkomulagið en margar aðrar þjóðir, miðað við hvernig samkomulagið er sett upp, betur en t.d. Kína og ýmis vesturlönd, sjá hér. En það er kannski ekki aðalmálið, enda er innan Parísarsamkomulagsins settir rammar fyrir öll lönd sem taka þátt í samkomulaginu (líka BNA sem er enn innan samkomulagsins), og losun á að byrja að dragast saman í heild bæði til 2030 og svo eftir þann tíma. Sum þróunarlönd fá að auka losun til 2030, enda er það hluti af því að viðurkenna að vesturlönd bera ábyrgð á langmestri losun, bæði uppsafnaðri losun og á mann og því er það einhverskonar verkfæri til að minnka aðstöðumuninn á milli landa. Losun á mann á vesturlöndum er almennt miklu meiri en í þróunarlöndum bæði á ársgrundvelli en ekki síður uppsafnað frá iðnbyltingu, sjá meira um losun og uppsafnað losun hér.

Mistúlkanir, rangfærslur og moðreykur

Erna fullyrti svo einnig að Goldman Sachs sé að kaupa kvóta á markaði og ætli að græða verulega á því í framtíðinni. Það er auðvitað ekki beinn partur af loftslagsvandanum þó einhver hugsanlega græði á því að kaupa kvóta á markaði (þó að það séu nú ekki endilega sterkar vísbendingar um að það standist heldur), en hér má lesa grein sem fjallar eitthvað um aðkomu Goldman Sachs að verðmati á kolefnislosun. Erna gat heldur ekki nefnt dæmi um hvernig almannafé komi inní svona viðskipti í viðtalinu, þrátt fyrir að ég spyrði að því. Ég mæli með að þeir sem telji að losunarkvótar hækki verulega á næstu árum og áratugum kaupi sér einfaldlega kvóta og græði síðar (reyndar veit ég ekki hvernig það fer fram að einhverjir kaupi og hangi á kvóta í skúffu til þess að græða síðar, en það er svo önnur saga).

Eðlisfræði sem skilur ekki pólitík

Hvað sem líður einhverjum fullyrðingum um að einhverjir séu að ljúga, græða og fela vandann, þá er vandinn jú bara að það er aukning gróðurhúsalofttegunda sem er af mannavöldum sem hækkar hitastigið. Eðlisfræðinni er jú nokk sama um pólitískt þref, enda eru gróðurhúsaáhrifin staðreynd og þau eru að aukast af mannavöldum, sjá t.d. hér, hér, hér og hér.

Að sá vafa

Frosti nefndi næst til sögunnar þessa 500 “vísindamenn” sem sendu skjal til Sameinuðu þjóðanna þar sem þeir efuðust um fræðin, en því hefur auðvitað verið margsvarað víða, enda lítið nýtt í því, sjá t.d. þessa grein þar sem farið er ítarlega yfir villur þessara 500 vísindamanna (sem eru jú fæstir með gráður tengdar loftslagsvísindum, eins og ég nefni í viðtalinu). Það að það séu til 500 sjálfskipaðir fræðingar á allskyns sviðum (flest ótengt loftslagsvísindum) sem vilja setja nafn sitt við afneitun kemur mér ekki á óvart. Þessi aðferð hefur verið við lýði í tugi ára og var í raun fullkomnuð af sígarettuframleiðendum uppúr miðri 20. öld þegar “sérfræðingar” lögðu nafn sitt við að reykingar væru nánast skaðlausar. Þess má geta að einhverjir sérfræðingar vafans varðandi loftslagsmálin komu einmitt upprunalega frá sígaretturframleiðendum þegar byrjað var að sá vafa um loftslagsvísindin, þannig að loftslagsafneitunin byrjaði með veganesti mjög þróaðrar aðferðafræði beint úr ranni sígarettuframleiðanda. Frosti virtist sjá ljósið þegar hann áttaði sig á því að til eru verkfræðingar sem aðhyllast 9/11 samsærið og leggja nafn sitt við það í hundraða tali, þannig að það er kannski ekki svo erfitt að fá 500 ósérhæfða “sérfræðinga” til að leggja nafn sitt við svona plagg.

Gífuryrði og barnaskólastærðfræði

Erna tók það illa upp að það væri búið að nefna samsæriskenningar í loftslagsumræðunni frá afneituninni (ég hafði þó mest nefnt það almennt, en auðvitað líka út frá hennar fyrri staðhæfingum) og fór svo að viðhafa stór orð um að það séu aðeins til 102 loftslagsspálíkön innan allra loftslagsvísindanna sem öll væru röng (nema eitt, sem er rússneskt) og að heimurinn í spálíkönunum sé miðaður út frá því að jörðin sé flöt! Hér, hér hér og hér svo má lesa aðeins nánar um spálíkönin (auðvitað ekki tæmandi listi), þar sem kemur vel fram að spálíkön hafa verið góð í að líkja eftir bæði fortíð og framtíð (s.s. við getum núna séð að spár sem voru gerðar fyrir 20-30 árum hafa gengið tiltölulega vel eftir). Þar á eftir fer Erna að ræða um að það væri rangt að 97% loftslagsvísndamenn væru sammála um að jörðin væri að hlýna af mannavöldum og jafnvel að þetta séu bara örfáir vísindamenn sem séu sammála um þetta, en restin hlýtur þá að þegja þunnu hljóði og taka þátt í “þögguninni” (ætli það sé ekki skilgreining á samsæri). Það er búið að marg hrekja þann málatilbúnað, sjá t.d. nýlega grein á loftslag.is sem nefnist “Eru vísindamenn ekki sammála?” og svo enn meira t.d. hér og hér. Erna var svo sek um undarlega reiknivillu þegar hún sagði að rúmlega 3000 vísindagreinar af ca. 11000 vísindagreinum væru 3,2%! Hún sagðist meira að segja hafa reiknað það í huganum, en hún var þó með allar tölurnar á blaði fyrir framan sig og hefur væntanlega þurft að hafa fyrir því að reikna þetta áður en hún kom á staðinn. Hugarreikningurinn var þó ekki betri en svo að hún átti erfitt með að viðurkenna að hafa haft rangt fyrir sér í þessu, þó það sé nú augljóst hverjum sem það vill sjá og getur reiknað barnaskólastærðfræðina skammlaust.

Fórnarlambið og dónaskapurinn

Erna fór því næst að saka mig um dónaskap fyrir það að segja að rangfærslur hennar væru rangar (það er vandlifað í þessum heimi). En það vill nú oft verða þannig að þeir sem halda fram rangfærslum varðandi loftslagsmálin og eru staðnir að verki við það grípa til þess að leika fórnarlömb fyrir það eitt að þurfa að hlusta á að einhver segi að þeirra fullyrðingar séu rangar (ó, hin viðkvæmu blóm afneitunarinnar). En á sama tíma þá er auðvitað fullkomlega eðlilegt í þeirra heimi að fullyrða að tugþúsundir vísindamanna séu að ljúga og séu bara að þessu til að græða persónulega og það sé verið að fela sannleikann bara til að leggja skatta á allan hinn saklausa almenning sem á sér einskis ills von (auðvitað er það góðmennskan ein hjá þeim)! En það er eins og það er, en auðvitað ber okkur að opinbera rangfærslur afneitunarinnar og ekki leyfa þeim að komast upp með mistúlkanir, samsæriskenningar og innantómar fullyrðingar án þess að opinbera vitleysuna. Fullyrðingar afneitunarinnar verða ekki að sannleika þó þær séu endurteknar þúsundum sinnum, sem mig grunar reyndar að þau haldi sjálf. Endurómur bergmálshellis afneitunarinnar er sterkur og hefur staðið yfir í tugi ára. Í lokin fór hún að segja að ég ætti að virða skoðanir annarra (s.s. hennar), en það er eins og að biðja um að allar skoðanir séu jafn réttháar, alveg sama hverjar þær eru. Samkvæmt því þá hafa t.d. 9/11 samsæriskenningar fullkomið vægi af því að einhver hefur þá skoðun, flatjarðarkenningar eru væntanlega líka fullkomlega eðlilegar og við eigum að bera virðingu fyrir þeim þar sem einhver hefur þá skoðun, hugmyndir um falsaðar tunglferðir hljóta líka að vera virðingarverðar enda getum við fundið einhvern með þá skoðun o.s.frv. Ég ber að sjálfsögðu virðingu fyrir því að við búum við skoðanafrelsi, en það þýðir ekki að ég þurfi að bera virðingu fyrir samsæriskenningum og rangfærslum bara af því að einhver hefur þá skoðun og telur hana hafa sama vægi og vísindagreinar, mælingar og rannsóknir.

Gagnrýnin

Það sem ég hef m.a. gagnrýnt varðandi umræðuna er einmitt það þegar samsæriskenningarnar eru settar upp með sama vægi og vísindin, s.s. eins og að þetta sé eitthvað 50:50 dæmi sett upp í einhverskonar morfískeppnisstíl. Þegar ég hafði samband við þá félaga á Harmageddon, þá gagnrýndi ég það að Erna hefði fengi hálfgert drottningarviðtal þar sem hún fékk pláss til að fara með mistúlkanir, rangfærslur og samsæriskenningar óátalið og án sjáanlegrar gagnrýni frá þáttastjórnendum. Þeir svöruðu því sem svo að þeir væru engir sérfræðingar, sem er svo sem gott og blessað og þeir þurfa ekki að vita allt. En það er þó ágætt í okkar nútíma heimi að útvarpsfólk með yfir áratuga reynslu kannist við aðferðafræði afneitunarinnar og vonumst við til þess að þeir félagar taki sig til og lesi leiðarvísinn sem ég gaf þeim og jafnvel þessa grein hér og kynni sér málin þannig að þeir þurfi ekki að spyrja “eins og saklaus börn” sem hafa aldrei heyrt um afneitun loftslagsvísinda áður. Mér fannst eins og að þeir áttuðu sig á líkingu 9/11 samsæriskenningana og aðferðafræði loftslagsafneitunarinnar í viðtalinu og það er þá allavega skref í rétta átt ef það var tilfellið.

Annars var mín nálgun að reyna að hafa áhrif á þá félaga Frosta og Mána, Erna er algjört aukaatriði í þeirri viðleitni minni, og að fá þá til að hugsa gagnrýnið varðandi það að bjóða til sín einhverjum sem einhliða afneitar vísindum og hafnar loftslagsvandanum. Ég hef fulla trú á því að þeir félagar hafi þá gagnrýnu hugsun sem þarf til að sjá í gegnum falskan málatilbúnað afneitunarinnar og þá allavega sýna þá viðleitni að reyna að kynna sér vel afneitun og hafa gagnrýni að leiðarljósi í sambandi við umræðu sem byggir á afneitun. Loftslagsváin er stærsti vandi mannkyns nú um stundir og ég persónulega neita að gefa afneituninni frjálsar hendur til að mistúlka og afvegaleiða umræðuna um loftslagsvandann. Loftslagsvandinn er of stórt mál til að við gefum afneiturum frítt spil. Afneitun hefur núna fengið frítt spil í meira en 3 áratugi, nú er kominn tími til að allir verði mjög gagnrýnir á afneitunina, jafnvel þó að það hafi áhrif á átakalínur í svokölluðu “góðu útvarpi”.

Tengt efni á loftslag.is
03/11/2019
Alþjóðlegt verkfall fyrir loftslagið!

Á föstudaginn verður viðburður á vegum Ungra Umhverfissinna, SÍF (Samband íslenskra framhaldsskólanema), LÍS (Landssamtök íslenskra stúdenta) og SHÍ (Stúdentaráð HÍ) sem nefnist Alþjóðlegt Loftslagsverkfall. Eftirfarandi er lýsing viðburðarins af Facebook.

—

Samstillt alþjóðlegt verkfall fyrir loftslagið!

Söfnumst saman næsta föstudag, 24. maí, klukkan 12:00, fyrir framan Hallgrímskirkju og göngum niður á Austurvöll! 📢

Sýnum í verki að okkur er umhugað um framtíð okkar, barna okkar og komandi kynslóða. Krefjum fram róttækar og metnaðarfullar aðgerðir gegn loftslagsvánni því það ríkir neyðarástand vegna þeirra loftslagshamfara sem eru að eiga sér stað! Tíminn er á þrotum og við þurfum aðgerðir núna strax! ⌛

Verkfallið er innblásið af hinni sænsku Gretu Thunberg, en skólaverkfall hennar hefur vakið mikla athygli. Á síðasta alþjóðlega samstillta loftslagsverkfalli 24. mars mótmæltu 1.6 milljón manns aðgerðaleysi í loftslagsmálum í yfir 2000 borgum og bæjum í fleiri en 125 löndum í öllum sjö heimsálfum. Þar af voru yfir 2000 manns sem mótmæltu hér á Íslandi. Nú fer Greta í sitt fertugasta loftslagsverkfall og því er blásið til samstillts verkfall um allan heim til að kalla á raunverulegar aðgerðir gegn loftslagsvánni. ✊

Stjórnvöld hafa sett sér aðgerðaráætlun í loftslagsmálum og stefna á kolefnishlutleysi fyrir árið 2040 en árleg losun jókst síðast um 2,2% á milli ára! Betur má ef duga skal! Núverandi aðgerðaáætlun er ekki í samræmi við markmið um að halda hlýnun innan 1,5°C á heimsvísu og við krefjumst róttækra aðgerða til að ná því markmiði. 🌡️

Ljóst er að stórauka þarf fjárframlög til loftslagsaðgerða. Milliríkjanefnd Sameinuðu þjóðanna um loftslagsmál (IPCC) metur að það þurfi 2,5% af vergri landsframleiðslu allra þjóða til loftslagsmála á ári, allt til ársins 2035, ef halda á hnattrænni hlýnun innan við 1,5°C. Núverandi áætlun er upp á 0,05% af landsframleiðslu á ári næstu fimm árin. ☁️

Við krefjumst þess að Ísland taki af skarið, hlusti á vísindamenn, lýsi yfir neyðarástandi og láti hið minnsta 2,5% af landsframleiðslu renna beint til loftslagsaðgerða. Þar verður atvinnulífið einnig að axla ábyrgð.

Við viljum afdráttarlausar aðgerðir. Núna. Fyrir komandi kynslóðir. Fyrir loftslagið.

—

Sjá viðburðinn á Facebook. Við á Loftslag.is hvetjum að sjálfsögðu alla til að mæta.

22/05/2019
Hvað höfum við gert?

Á næsta sunnudag, þann 10. mars byrjar þáttaröðin Hvað höfum við gert? á RÚV. Hvað höfum við gert? er ný og Í þessari nýju íslensku heimildaþáttaröð verður fjallað um loftslagsmál á mannamáli.

Þetta eru 10 þættir og hafa verið í vinnslu í 2 og hálft ár. Umsjónarmaður er Sævar Helgi Bragason, Hugmynd að þáttagerð Elín Hirst og Þórhallur Gunnarsson og þau ritstýra einnig þáttaröðinni ásamt Tinnu Jóhannsdóttur og Karólínu Stefánsdóttur. Leikstjóri er Óskar Jónasson.

Hér má sjá stiklu um þáttinn (munið að kveikja á hljóðinu).

Við á ritstjórn loftslag.is hlökkum mikið til að sjá þættina og hvetjum alla til að fylgjast með.

06/03/2019
Aðgerðaáætlun í loftslagsmálum fyrir Ísland – París 1,5
París 1,5 vill að Ísland setji sér metnaðarfull markmið í loftslagsmálum. Eftirfarandi punktar voru að leiðarljósi við gerð aðgerðaáætlunarinnar.
- Við viljum sýna metnað og ábyrgð með því að ganga lengra en skuldbindingar Íslands samkvæmt Parísarsamningnum segja til um.
- Við viljum að losun CO2 ígilda á hvern íbúa Íslands verði minni en meðallosun hvers íbúa í ESB. Við viljum að losun á hvern íbúa á Íslandi verði að hámarki 4 tonn CO2 ígilda árið 20301.
- Sett verði lög um loftslagsmál þar sem stefnt er að 40% samdrætti á losun árið 2030 og árið 2045 verði losun að minnsta kosti 85% lægri en árið 1990. Með lögunum yrði stuðlað að stöðugu upplýsingaflæði um stöðu landsins í að ná þessum markmiðum. Líta skal til Svíþjóðar og Noregs sem fyrirmyndar í gerð laganna.
- Við fjárlagagerð og aðra opinbera áætlanagerð skuli taka mið af loftslagsmarkmiðum Íslands.
Aðgerðaáætluninni er skipt í 8 liði, Landbúnaður, Landnotkun, Samgöngur, Orka og orkuframleiðsla, Iðnaðarferlar og efnanotkun, Sjávarútvegur – flutningar á sjó, Úrgangur og Annað. Málstofa þar sem aðgerðaáætlunin var kynnt var haldin á Kex Hostel þann 14. október kl. 14. Aðgerðaáætlunin er hugsuð sem hjálpartæki fyrir stjórnvöld til að setja skýr markmið í loftslagsmálum til framtíðar.

Í eftirfarandi tengli má finna áætlunina í heild.

Hvað þarf að gera í loftslagsmálum [PDF]

Tengt efni:
- Áskorun til stjórnmálaflokka
18/10/2017
Sigríður Á. Andersen – enn við sama heygarðshornið

Það er yfirleitt ánægjulegt þegar stjórnmálamenn taka upp umræðu um loftslagsmál. Á síðasta ári, rétt fyrir kosningar, sendi Sigríður Á. Andersen okkur í París 1,5 hópnum skilaboð á FB. Undirritaður, með hjálp nokkurra úr París 1,5, svaraði þeim skilaboðum hér á loftslag.is, sjá Svar til Sigríðar Á. Andersen. Hún virðist enn eiga eitthvað ósagt um algjört fall Sjálfstæðisflokksins í loftslagsrýni stjórnmálaflokkanna fyrir síðustu kosningar. Hún hefur því valið enn og aftur að segja skoðun sína á “óvandaðri” umfjöllun okkar á vefsíðu sinni hér ári síðar, sjá Ánægjulegur snúningur í loftslagsmálum. Best að byrja bara á smá endurtekningu frá síðasta ári þar sem að þessi einfalda skilgreining virðist þvælast fyrir henni:

“Því má halda til haga að eini tilgangur hópsins Paris 1,5 er að ýta undir umræðu og aðgerðir í loftslagsmálum á Íslandi. Við ítrekum að hópurinn starfar EKKI í pólitískum tilgangi. Rýnin er á byggð á samþykktum stefnum flokkanna í loftslagsmálum ásamt því hvernig flokkarnir hafa dregið málið inn í aðdragandi kosninga. Afar ósanngjarnt væri að leggja mat fyrri aðgerðir sem yrði að byggja á huglægu mati á aðgerðum flokka sem hafa setið í ríkisstjórn síðustu árum og jafnvel áratugum.“

S.s. við gerðum rýni á loftslagsstefnur flokkanna út frá samþykktum stefnum flokkanna og því sem hægt var að finna á vefsíðum þeirra um þær stefnur, ásamt því hvernig flokkarnir drógu málið inn í umræðuna í aðdraganda kosninganna. Stefna Sjálfstæðisflokksins, eða kannski það ætti að kalla það stefnuleysi í þessum málum olli því að flokkurinn varð neðstur í rýninu. Eitthvað virðist þetta hafa farið fyrir brjóstið á Sigríði sem er enn að velta sér uppúr niðurstöðunni. Það er reyndar bara mjög gott mál, enda viljum við umræðu og vonandi enn frekari og betri loftslagsstefnur flokkanna. Nú hefur Sigríður s.s. svarað aftur ári síðar í aðdraganda kosninga. Það væri náttúrulega frábært ef það hefði komið eitthvað nýtt fram, t.d. augljós stefna eða einhver stefnubreyting (í stað stefnuleysis), en það er nú ekki það sem er uppá teningunum.

Hún er enn í einhverju stríði við hópinn sem hún sakar um “óvandaða[n] málflutning” og segir einkunngjöfina “fjarstæðukennd[a]”. Út frá þeim forsendum sem við gáfum okkur um það sem fram þyrfti að koma í opinberum stefnum flokkanna, þá varð niðurstaðan fall Sjálfstæðisflokksins. Þetta var ekki eitthvað pólitískt plott (sem virðist henni ofarlega í huga), heldur einfaldlega niðurstaða okkar eftir að hafa grannskoðað loftslagsstefnur flokkanna, eftir að hafa sett okkur leikreglurnar fyrir einkunnagjöfina fyrirfram. Aðalvandamál Sjálfstæðisflokksins að okkar mati var að hann vildi (og vill sennilega enn) fara í olíuvinnslu og svo var mjög fátt á vefsíðu flokksins um loftslagsmál sem gat dregið þau upp í einkunnagjöfinni. Meira að segja fannst ekkert í stefnu flokksins um hjartansmál Sigríðar um votlendið! Eins sendum við út tölvupósta á stjórnmálaflokkana, en fengum ekki svar frá Sjálfstæðisflokknum, sem þá hefði kannski getað bent okkur á áhuga Sigríðar á endurheimt votlendis, sem hefði kannski dregið flokkinn upp um 2-3 stig, eins og nefnt er í svarinu til hennar.

Það var því fróðlegt að lesa svar Sigríðar, nú ári seinna, og vonast til að sjá eitthvað nýtt um loftslagsmálin. Persónulega var ég fullur eftirvæntingar þegar ég las pistilinn, en varð því miður fyrir miklum vonbrigðum. Ekkert nýtt kemur þar fram, en hún heldur áfram flokkpólitískum skotgrafarhernaði um vinstri á móti hægri, sem við höfðum svarað fyrir í svarinu til hennar. Í þessum nýja pistli Sigríðar lætur hún eins og að við í París 1,5 hópnum höfum ekki haft nokkurn áhuga á endurheimt votlendis af því að við svöruðum henni svona:

“Þessi einhliða nálgun [Sigríðar] varðandi votlendið er í raun bara útúrsnúningur sem á lítið skylt við lausnir til framtíðar – það þarf að taka á þessu máli frá mörgum hliðum og vissulega líka framræstingu mýra sem átti sér stað fyrir 1990.” (áherslu bætt við – SAG)

Hún tekur þessari setningu í svarinu til hennar á síðasta ári sem tákn um að við höfum ekki haft áhuga á endurheimt votlendis sem lausnar, sem var þó einn af þáttunum í einkunagjöfinni! Mann grunar að þetta sé viljandi útúrsnúningur, enda þarf að taka setninguna úr samhengi við það sem verið var að svara til að geta mögulega skilið það eins og hún velur að gera. Hér var verið að benda á að frekar einhliða nálgun Sigríðar á endurheimt votlendis sem lausn hafi lítið með alsherjar lausnir til framtíðar að gera. Það þarf s.s. að skoða málin frá fleiri hliðum, vissulega líka endurheimt framræstra mýra (sem að mestu átti sér stað fyrir 1990). París 1,5 vill að allar lausnir komi fram og hefur endurheimt votlendis alltaf verið hluti af þeirri umræðu, samanber einkunagjöfina. Það mætti meira að segja færa rök fyrir því að endurheimt votlendis mætti hafa meira vægi hjá okkur, rýnið er alveg opið fyrir sanngjarnri gagnrýni á þáttunum, kannski breytum við því fyrir komandi rýni.

“Það sem upp úr stendur er hins vegar þetta: Umhverfissamtökin París 1,5 sem fyrir ári reyndu að gera lítið úr endurheimt votlendis og kölluðu hana „bara útúrsnúning“ og eiga „lítið skylt við lausnir til framtíðar“ segja nú að „áróður hagsmunaaðila um gagnsleysi endurheimtar“ hafi þvælst fyrir málinu.”

Svona orðaði hún m.a. svar sitt til okkar núna. Þarna fullyrðir hún að París 1,5 höfum talað um endurheimt votlendis sem einhvern útúrsnúning sem ekki væri lausn til framtíðar, en eins og fram hefur komið, þá var verið að svara fyrir nálgun Sigríðar á málinu, en ekki þætti endurheimt votlendis sem hluta af lausninni.

Annars bara fínt að Sigríður vill umræðu um málin, þó að mér persónulega finnist þetta frekar einhliða nálgun hjá henni sem ber keim af gömlum pólitískum skotgrafarhernaði sem á ekkert skylt við lausnir til framtíðar. En kannski þessi áhugi hennar á málinu og umræða hækki Sjálfstæðisflokkinn um einhver stig fyrir kosningarnar núna, það er ekki nema sanngjarnt að hafa alla umræðu um málefnið með.

12/10/2017
Áskorun til stjórnmálaflokka
Eftirfarandi áskorun hefur hópurinn París 1,5 sent á stjórnmálamenn og fjölmiðla í aðdraganda viðræðna um stjórnarmyndun í kjölfar kosninganna þann 29. október.

Ísland, 8. nóvember 2016

Hópurinn París 1,5 skorar á þá stjórnmálaflokka sem standa að stjórnarmyndun eftir kosningarnar 29. október að hafa loftslagsmálin að leiðarljósi í stjórnarsáttmála við myndun nýrrar ríkisstjórnar. Það skiptir miklu máli að frá núverandi kjörtímabili verði unnið að því með öllum tiltækum ráðum að stöðva hlýnun jarðar og þá ógnvænlegu þróun sem blasir við heimsbyggðinni ef ekkert verður að gert. Tími aðgerða er núna – það má ekki fresta þeim þangað til á næsta kjörtímabil.

Eftirfarandi þættir eru mikilvægir í stjórnarsáttmála komandi ríkisstjórnar:
- Skýr stefna um hvernig á að standa við markmið Parísarsamkomulagsins
- Tölu- og tímasett markmið um minnkandi losun gróðurhúsalofttegunda frá samgöngum, iðnaði og öðrum mengandi þáttum
- Markmið um notkun skógræktar og endurheimt votlendis sem mótvægisaðgerðir
- Stefnumótun varðandi notkun hagrænna hvata til að minnka losun
- Uppbygging innviða fyrir orkuskipti
Stefna og markmið verðandi stjórnarflokka þarf að vera skýr frá upphafi, svo hægt sé að taka tillit til hennar í allri annarri ákvarðanatöku eins og t.d. hagsmunaaðila, stofnana, fyrirtækja og einstaklinga. París 1,5 skorar einnig á stjórnvöld að stöðva áform um olíuvinnslu í íslenskri lögsögu til framtíðar.

Baráttuhópurinn París 1,5 berst fyrir því að Ísland geri sitt til að stöðva hlýnun jarðar við 1,5°C
08/11/2016
Svar til Sigríðar Á. Andersen

Sigríður Á. Andersen sendi okkur skilaboð á FB-síðu París 1,5 – þau skilaboð má lesa í heild sinni hér fyrir neðan. Sigríður virðist telja að við sem stöndum að þessu sem að stunda hagsmunapólitík og að þetta sé eitthvert plott vinstrimanna. Því má halda til haga að eini tilgangur hópsins Paris 1,5 er að ýta undir umræðu og aðgerðir í loftslagsmálum á Íslandi. Við ítrekum að hópurinn starfar EKKI í pólitískum tilgangi. Rýnin er á byggð á samþykktum stefnum flokkanna í loftslagsmálum ásamt því hvernig flokkarnir hafa dregið málið inn í aðdragandi kosninga. Afar ósanngjarnt væri að leggja mat fyrri aðgerðir sem yrði að byggja á huglægu mati á aðgerðum flokka sem hafa setið í ríkisstjórn síðustu árum og jafnvel áratugum.

Við viljum gjarnan fá þetta mál á dagskrá og fögnum því að Sigríður svari, þó svo að við höfum ýmislegt við svör hennar að athuga. Þetta er í fyrsta skipti sem þetta er gert og reiknað svona og ferlið er að okkar mati alveg opið fyrir gagnrýni. Við fögnum umræðunni – enda vildum við fá fram umræðu og erum opin fyrir athugasemdum og jafnvel breytingum (við sendum flokkunum m.a. póst og báðum um þeirra athugasemdir og viðbætur ef einhverjar voru – Sjálfstæðisflokkurinn valdi að svara ekki). Þess ber að geta að samkvæmt okkar stöðlum og með því að skoða stefnur flokkanna og þau svör sem við höfum fengið, þá er staðan nokkuð nærri lagi því að vera svona samkvæmt okkar mati. Þar sem okkur þykir nauðsynlegt að fólk átti sig á því hvernig flokkarnir vilja taka á loftslagsmálum eftir kosningar og hvernig sá áhugi birtis í opinberum stefnum flokkanna, þá gerðum við þetta mat. Við vonum að þeir flokkar sem ekki stóðust prófið muni í framtíðinni setja meiri fókus á þau mál, það má lesa um loftslagsrýnið og aðferðafræðina.

Hér má lesa andsvör okkar við athugasemdum Sigríðar lið fyrir lið og svo má lesa alla athugasemd hennar neðst.

SÁA:
“Vinstri flokkarnir sem settu milljarða af skattfé almennings í málmbræðsluna á Bakka, beindu fólki yfir í meira mengandi bíla með breytingum á sköttum á eldsneyti og stóðu að olíuleyfunum á Drekasvæðinu og fá hæstu mögulega einkunn hjá ykkur fyrir að segjast vera á móti samningunum sem þeir gerðu sjálfir við olíufyrirtækin.”

Það sem við viljum undirstrika að við erum að skoða núverandi stefnur flokkanna – ekki einhverja gamla flokkapólitík sem við höfum ekkert með að gera. Það er vissulega rétt að þeir flokkar sem stóðu að því að hefja olíuvinnsluna á sínum tíma þurfa að hafa það á sinni samvisku – það þýðir þó ekki að opinber stefna á núverandi tímapunkti um að vilja ekki fara í oliuvinnslu sé ómarktæk (ekkert frekar en önnur stefnumál sem sett eru fram fyrir kosningar eftir áhugasviði flokkanna – það er alltaf erfitt að átta sig á því hvernig það mun birtast eftir kosningar). Þegar við skoðum núverandi opinberar stefnur og hvað flokkarnir vilja í þessum efnum, þá getum við ekki annað en gefið einkunnina út frá því sem þar kemur fram – en ekki hvað? Við munum vissulega taka flokkana á orðinu ef efndir verða ekki í takt við stefnur flokkanna síðar og halda þeim við efnið eins og hægt er – það er seinna tíma mál.

SÁA:
Stjórnarflokkarnir fá hins vegar algera falleinkunn hjá ykkur.

Það er þó núverandi ríkisstjórn sem undirritaði Parísarsamkomulagið, ríkisstjórn Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks. Teljið þið það ekki vera til marks um að þessir flokkar hafi sett sér markmið í þessum efnum?

Það sem við gefum einkunn fyrir er opinber stefna – ekki eitthvað sem hugsanlega er hægt að telja vera til marks um stefnuna (mjög huglægt mat) – þetta kemur allt fram í úttekt okkar og hægt að lesa um það þar. Væntanlega væri stjórnarflokkunum í lófa lagið að skrifa stefnu sína niður í stað þess að láta okkur túlka stefnur þeirra út frá meintum áhuga þeirra – miklu einfaldara fyrir alla kjósendur að hafa það alveg ljóst hvað þið meinið og hvað ekki.

SÁA:
Á fjárlögum 2016 er fjárheimild að fjárhæð kr.67 m.kr. á ári, í þrjú ár, fyrir verkefnið „Rafbílar – átak í innviðum“. Verkefnið er hluti af sóknaráætlun Íslands í loftslagsmálum sem samþykkt var af ríkisstjórn í nóvember. Fyrir þetta verkefni Ragnheiðar Elínar Árnadóttur iðnaðarráðherra Sjálfstæðisflokksins gefið þið flokknum 2 af 10 mögulegum en Píratar sem aldrei hafa gert neitt í þessum efnum fá auðvitað 9.

Enn og aftur, við getum ekki gefið einkunn fyrir það sem ekki stendur í stefnuskrám – flokkunum er í lófa lagið að móta sína stefnu og gera hana opinbera svo hún sé öllum ljós – þetta á við um allar stefnur flokkanna. Ef stefnan er ekki aðgengileg og ekki til staðar, er það ekki stefna að okkar mati. Annars bara fínt að búið er að setja einhvern aur í innviðina – það ætti því í raun að vera auðvelt að setja í stefnur flokkana eitthvað um málin ef áhugi er fyrir hendi.

SÁA:
Það er líka áhugavert að þið sleppið að „prófa“ í súrnun hafsins sem kann að vera eitt af stóru hagsmunamálum Íslands í þessum efnum. Einn þingmaður sinnti því máli umfram aðra á liðnu þingi og fékk fyrr á árinu samþykkta þingsályktunartillögu um aðgerðaáætlun gegn súrnun sjávar á norðurslóðum, Elín Hirst þingmaður Sjálfstæðisflokksins.

Súrnun sjávar er inní þessu mati, enda er ljóst að stefna um að minnka losun mun draga úr súrnun sjávar (það er ljóst að það er losun CO2 sem veldur súrnun sjávar). Enn og aftur vantar að markmið um að minnka losun séu til staðar hjá stjórnarflokkunum – ergo, það hefur áhrif á einkunnina. Við erum mjög meðvituð um súrnun sjávar, en við ákváðum að hafa það óbeint inní matinu, þar sem að það eina sem er hægt að gera til að draga úr súrnun sjávar er að draga úr losun.

SÁA:
Sjálf hef ég fjallað um losun gróðurhúsalofttegunda, ekki síst frá framræstu landi, í ræðu og riti, fjölmörgum blaðagreinum og viðtölum í útvarpi og sjónvarpi og lagt fram fjórar fyrirspurnir á alþingi á undanförnu ári er málið varða. Auk þess að stóð ég fyrir opnum fundi „Endurheimt votlendis og loftslagsmálin“ nú í haust. Síðasta blaðagrein mín um loftslagmálin birtist aðeins fyrir nokkrum dögum í The Reykjavik Grapevine. Frumvarp sem ég lagði fram ásamt þremur öðrum þingmönnum stjórnarflokkanna um breytingar á lögum um endurnýjanlegt eldsneyti miðar einnig að því að rétta hlut rafbíla í orkubókhaldi landsins og draga úr þeirri sóun sem lögin hafa því miður haft í för með sér.

Sú stefna sem þú markar persónulega í þínum skrifum er ekki opinber stefna Sjálfstæðisflokksins, en vissulega gæti þín umræða (ef við hefðum vitað af henni) hækkað einkunn flokksins um 2-3 stig (við sendum fyrirspurn á flokkana en fengum ekki svör frá Sjálfstæðisflokknum, hefði kannski hjálpað okkur að finna það sem flokksmenn eru að gera á þessu sviði). En þessi einhliða nálgun um votlendi virðist eiga sinn uppruna í fyrirspurn á Alþingi þar sem þú spyrð um þessi mál og færð svar sem þú túlkar á ákveðin veg. Í svarinu við fyrirspurn þinni kemur hins vegar eftirfarandi fram, en þetta virðist ekki vera ofarlega í huga þínum þegar þú tekur þessi mál fyrir:

“Hins vegar er rétt að benda á að villandi getur verið að birta upplýsingar um losun frá framræstu landi og bera þær saman við losun frá öðrum uppsprettum, svo sem frá bruna jarðefnaeldsneytis eða iðnaðarferlum, án skýringa. Almennt er losun frá landi, bæði framræstu og öðru, ekki talin fram í bókhaldi varðandi skuldbindingar Íslands um takmörkun losunar, eins og þær sem er að finna í Kýótó-bókuninni. Losun frá framræstu landi er að mestu vegna skurða sem grafnir voru fyrir 1990 (sem er viðmiðunarár Kýótó-bókunarinnar) og því er losun frá mestöllu framræstu landi nú ekki vegna aðgerða sem eru í gangi.”

Þessi einhliða nálgun varðandi votlendið er í raun bara útúrsnúningur sem á lítið skylt við lausnir til framtíðar – það þarf að taka á þessu máli frá mörgum hliðum og vissulega líka framræstingu mýra sem átti sér stað fyrir 1990.

SÁA:
Það eru því gróf ósannindi að þessum málum hafi ekki verið sinnt af stjórnarflokkunum og frambjóðendur þeirra hafi ekki tekið málið upp í aðdraganda kosninga.

Til viðbótar við rýni okkar á opinberum stefnum flokkanna, báðum við þá um upplýsingar um þessi mál og að senda okkur upplýsingar um þessa 7 punkta en fengum engar upplýsingar frá stjórnarflokkunum. Fyrst og fremst skoðuðum við bara stefnur flokkana eins og þær birtast kjósendum á vefsíðum þeirra. Það má vissulega skoða þessa þætti betur, en samkvæmt okkar mati hafa stjórnarflokkarnir ekki tekið þessi mál upp svo vel sé – einhliða umræða um votlendi af þinni hendi breyta ekki þessu mati okkar.

SÁA:
Ég hygg að það séu oft á tíðum óvönduð vinnubrögð af þessu tagi sem gera fólk afhuga umhverfismálum á borð við loftslagsmálin. Fólk fær á tilfinninguna að málin hafi verið hertekin af óbilgjörnum hópum sem nota þau til að ná fram ýmsum öðrum pólitískum markmiðum sínum.

Við skoðuðum opinberar stefnur flokkanna og mátum stöðuna út frá því. Við fögnum því ef flokkarnir vilja gera betur og allri umræðu – takk fyrir að hafa áhuga á málinu Sigríður. Við vonum svo bara að allir flokkar hafi þetta þannig í stefnum sínum í framtíðinni að við getum fyllst stolti yfir því að kjósa þá (hægri eða vinstri eða hvernig sem maður persónulega vill flokka þá). Svo lengi sem að stefnur sumra flokka innihalda lítið sem ekkert um loftslagsmál eða lausnir tengdar þeim, þá þýðir það því miður falleinkunn þeirra flokka. Vonum að hægt verði að gera enn betur í framtíðinni – við hlökkum til að meta stefnu allra flokka í framtíðinni og vonum að þinn flokkur standi sig betur í framtíðinni og að áhugi þinn og annara samflokksmanna þinna muni birtast öllu áhugafólki um umhverfis- og loftslagsmál á skýran og málefnalegan hátt í framtíðinni.

Í ljósi ofangreinds höfnum við gagnrýni SÁA og bendum áhugasömum á að kynna sér það opna verklag sem nýtt var til einkunargjafar á stefnu flokkana, sjá Loftslagsrýni flokkanna 2016 – uppfært.

Hér má lesa athugasemd Sigríðar í heild sinni:

—

Ágætu aðstandendur París 1,5

Í svonefndri loftslagsrýni ykkar er ekkert litið til þess sem stjórnmálaflokkarnir hafa gert heldur aðeins fagurgala þeirra korter í kosningar. Vinstri flokkarnir sem settu milljarða af skattfé almennings í málmbræðsluna á Bakka, beindu fólki yfir í meira mengandi bíla með breytingum á sköttum á eldsneyti og stóðu að olíuleyfunum á Drekasvæðinu og fá hæstu mögulega einkunn hjá ykkur fyrir að segjast vera á móti samningunum sem þeir gerðu sjálfir við olíufyrirtækin.
Stjórnarflokkarnir fá hins vegar algera falleinkunn hjá ykkur.

Það er þó núverandi ríkisstjórn sem undirritaði Parísarsamkomulagið, ríkisstjórn Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks. Teljið þið það ekki vera til marks um að þessir flokkar hafi sett sér markmið í þessum efnum? Lilja Alfreðsdóttir utanríkisráðherra er nýkomin frá New York þar sem hún afhenti Ban Ki-moon, framkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna, fullgiltan loftslagssamning Sameinuðu þjóðanna af hálfu Íslands, nokkrum dögum eftir að allir þingmenn flokkanna samþykktu hann á alþingi. En þið segið stjórnarflokkana ekkert hafa sinnt þessum málum í aðdraganda kosninga.

Þið spyrjið um innviði. Á fjárlögum 2016 er fjárheimild að fjárhæð kr.67 m.kr. á ári, í þrjú ár, fyrir verkefnið „Rafbílar – átak í innviðum“. Verkefnið er hluti af sóknaráætlun Íslands í loftslagsmálum sem samþykkt var af ríkisstjórn í nóvember. Fyrir þetta verkefni Ragnheiðar Elínar Árnadóttur iðnaðarráðherra Sjálfstæðisflokksins gefið þið flokknum 2 af 10 mögulegum en Píratar sem aldrei hafa gert neitt í þessum efnum fá auðvitað 9.

Það er líka áhugavert að þið sleppið að „prófa“ í súrnun hafsins sem kann að vera eitt af stóru hagsmunamálum Íslands í þessum efnum. Einn þingmaður sinnti því máli umfram aðra á liðnu þingi og fékk fyrr á árinu samþykkta þingsályktunartillögu um aðgerðaáætlun gegn súrnun sjávar á norðurslóðum, Elín Hirst þingmaður Sjálfstæðisflokksins.

Sjálf hef ég fjallað um losun gróðurhúsalofttegunda, ekki síst frá framræstu landi, í ræðu og riti, fjölmörgum blaðagreinum og viðtölum í útvarpi og sjónvarpi og lagt fram fjórar fyrirspurnir á alþingi á undanförnu ári er málið varða. Auk þess að stóð ég fyrir opnum fundi „Endurheimt votlendis og loftslagsmálin“ nú í haust. Síðasta blaðagrein mín um loftslagmálin birtist aðeins fyrir nokkrum dögum í The Reykjavik Grapevine. Frumvarp sem ég lagði fram ásamt þremur öðrum þingmönnum stjórnarflokkanna um breytingar á lögum um endurnýjanlegt eldsneyti miðar einnig að því að rétta hlut rafbíla í orkubókhaldi landsins og draga úr þeirri sóun sem lögin hafa því miður haft í för með sér.
Það eru því gróf ósannindi að þessum málum hafi ekki verið sinnt af stjórnarflokkunum og frambjóðendur þeirra hafi ekki tekið málið upp í aðdraganda kosninga.

Ég hygg að það séu oft á tíðum óvönduð vinnubrögð af þessu tagi sem gera fólk afhuga umhverfismálum á borð við loftslagsmálin. Fólk fær á tilfinninguna að málin hafi verið hertekin af óbilgjörnum hópum sem nota þau til að ná fram ýmsum öðrum pólitískum markmiðum sínum.

Kær kveðja,

Sigríður Á. Andersen, alþingismaður Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík.

25/10/2016